Saya dan Allahyarham adik Faris

Saya tidak mengenali Allahyarham adik Faris. Sy hanya membaca kisahnya di FB dan blog. Malam td, sy benar2 tersentak, mendengar berita pemergian adik Faris. Perasaan sy bercampur baur. sebak seolahnya memahami perasaan ibu dan ayah beliau. lega kerana Allah telah menghentikan penderitaan adik Faris dan memberikan yg terbaik buatnya, bersyukur kerana doa sy dimakbulkan ALlah, gembira kerana adik Faris bahagia di syurgaNya, dan regret kerana sy telah berniat utk menyumbang kepada beliau tapi beliau telah pergi sebelum sempat sy melakukannya. Sy tidak sepatutnya menunda2.

Adik Faris sgt beruntung. Sgt sgt beruntung. Dijemput Allah dalam usia begitu muda, sebelum sempat ada secalit dosa dalam buku amalnya. Mudah2 dapat masuk syurga Allah. Sungguh syg betul Allah kepada beliau.

Sy cemburu. Dia mendapat sesuatu yg sy inginkan. Tetapi dia mendapatnya dengan sangat mudah. Sedang sy pula perlu byk dan sentiasa bertaubat, sbb dosa dah terlalu byk. Dah hampir 20 tahun dosa sy dikira setiap hari setiap masa. Tidak cukup bertaubat, sy juga perlu sgt sgt berusaha agar Allah berkenan menempatkan sy di syurgaNya. tempat adik Faris. Tempat Nabi Muhammad.

Sy melihat kembali takdir hidup sy. Sbnarnya sy juga hampir2 senasib dgn adik Faris..kerana sy hampir2 tidak dilahirkan dunia..tapi Allah tetap berkehendak sy ada di alam dunia ini. Sy berfikir, sy tertanya. Mengapa? Tentu ada sebabnya. Tentu ada sesuatu yg penting berkenaan sy. Tapi apa? sdgkan sy org biasa..byk buat dosa..selalu lalai dan cetek iman dan ilmu agama.

Tidak, tentu ada sesuatu signifikan kenapa sy ada di bumi Allah ini. Sy tidak tahu apa, tapi sy mahu mencari dan men-develop sesuatu yg signifikan ini. Sy tak boleh jadi orang biasa lagi..yg hanya pergi kerja, balek kerja, uruskan rumah dan anak2, berjalan2 dan balek kg..tapi mulai sekrg sy mesti berbuat lebih dari ini..sy mesti menyumbang kepada agama..menyumbang kepada masyarakat..saya tak boleh hanya duduk diam, hanya menerima dari org yg menyumbang. Sy perlu menjadi orang yg menyumbang itu! Ilmu dan iman sy cetek, tp sy masih boleh mula bergerak sedikit demi sedikit, biar usaha kecil, tapi sy harus mulakan utk kearah sesuatu yg signifikan itu, semoga semakin lama menjadi signifikan dengan izin Allah. Jadi secara tak langsung, yg lebih penting, sy sendiri perlu baiki diri sy, sbg hamba..sbg khalifahNya. Sy berdoa kepadaNya, empunya plan yg Maha Bijaksana, semoga sy dibantu, dibimbing olehNya.

Saya selalu merasakan...nanti Allah akan tanya kepada sy di hari akhirat: "Apa yg kau dah buat utk agama Aku?" kerana sy pernah mendengar dalam satu ceramah ustaz Azhar Idrus..bahawa semasa alam ruh kita semua telah berjanji bahawa Dialah satunya Tuhan kita, dan kita akan menolong agamaNya. Sy hanya berharap, sy dpt menjawab soalan ini nanti, dan Allah redha dgn sy.

Semoga sy dan kita semua dapat menunaikan janji ini, yang nantinya akan ditanya kembali. Amin Ya Rob.